Dcleanfood.com : การจัดกลุ่มอาหารตามหลักการของหยินและหยาง และวิธีสร้างสมดุลหยิน-หยาง

บทความ : Clean Food  จากที่ได้กล่าวมาแล้วในตอนที่ 2 นะครับ ตอนนี้เรามาจัดกลุ่มอาหารทั้งหมดว่าอยู่ในกลุ่มไหนกันบ้างดีกว่า

  การจัดกลุ่มอาหารทั้งหมดจากหยินไปหยางหรือจากหยางไปหยิน โดยเนื้อสัตว์หรืออาหารที่ได้จากเนื้อสัตว์จะมีความเป็นหยางสูงมากหรือสูงที่สุด ส่วนผลไม้ นม เครื่องเทศ น้ำตาลและพริกจะมีความเป็นหยินสูงมาก ส่วนพวกธัญพืช พืชประเภทถั่ว และผักชนิดต่าง ๆ เป็นอาหารที่อยู่ตรงกลางระหว่างความเป็นหยินและความเป็นหยาง ในกลุ่มอาหารที่มีความเป็นหยางสูงมากเราสามารถจัดเรียงจากอาหารที่มีความเป็นหยางมากที่สุดไปหาอาหารที่มีความเป็นหยางน้อยที่สุดได้ดังนี้ เกลือ, ไข่, เนื้อ, เนื่อสัตว์ปีก, เนยแข็งประเภทเค็ม และปลา

  ส่วนในกลุ่มอาหารที่มีหยินสูงมาก เราสามารถเรียงลำดับจากความอาหารที่มีความเป็นหยินน้อยไปหาอาหารที่มีความเป็นหยินมากได้ดีงนี้ นม, พืชผักและผลไม้เมืองร้อน, กาแฟ, ชา, เหล้า, เครืองเทศ, น้ำผึ้ง, น้ำอัดลมและอาหารหวานต่าง ๆ อาหารทุกชนิดที่ใช้สารเคมีและสารปรุงแต่งสังเคราะห์ กัญชา และยารักษาโรคเกือบทั้งหมด ส่วนอาหารที่อยู่ในกลุ่มตรงกลางของความเป็นหยินและหยางก็สามารถเรียงลำดับจากอาหารที่มีความเป็นหยางมากไปยังอาหารที่มีความเป็นหยินมากได้ดังต่อไปนี้เมล็ดข้าวชนิดต่าง ๆ อาหารจำพวกถั่ว, เมล็ดพืช, รากของผักต่าง ๆ ผักใบกลม ผักใบกว้าง ผลนัท และผลไม้ที่เติบโตในเขตร้อนและเขตอบอุ่น

วิธีสร้างสมดุลระหว่างหยินและหยาง

อาหารที่มีความเป็นหยินสูงมีแนวโน้มที่จะทำให้ร่างกายเย็น, กล้ามเนิ้อเหลว, สามารถลดความเครียดได้, ทำให้การเคลื่อนไหวช้าลง, ยืดระยะเวลาการหลับนอนให้ยาวนานมากยิ่งขึ้น, ทำให้การขับถ่ายของเสียในร่างกายเกิดบ่อยและถี่ขึ้น ถ้าเรารับประทานอาหารที่มีความเป็นหยินในปริมาณที่มากจนเกินไปอาจมีผลทำให้สภาพร่างกายในขณะนั้นอ่อนแรงและเหนื่อยง่าย, โลหิตจาง, ร่างกายซีด เบื่ออาหารและพูดช้า หากในขณะนั้นร่างกายของเรามีความเป็นหยินมากอยู่แล้ว การกินอาหารหยินเพิ่มเข้าไปอีกจะทำให้สุขภาพร่างกายแย่หนักลงไปอีก ส่วนด้าอารมณ์และความคิดนั้น อาหารหยินจะทำให้เกิดอารมณ์แปรปรวนอ่อนไหวง่าย เช่นการเกิดความกลัว ระแวง กังวลใจและขี้น้อยใจเป็นต้น

บทความ : Clean Food